Toen we in 2012 van een achterstandswijk in Utrecht naar het burgerlijke Ede verhuisden, dachten we dat dit dorp op de Biblebelt wel een oase van rust zou zijn. Niets bleek minder waar. Al bij de eerste jaarwisseling knalde deze illusie uit elkaar.
Nog maar enkele weken nadat we de hele straat goedgemutst voor een kennismakingsborrel hadden uitgenodigd, stond ons huis bijna in de hens. Het gevaar kwam uit onvermoede hoek. Uit een woning met een ChristenUnie-verkiezingsposter voor het raam en bewoners die op de Dag des Heren altijd trouw ter kerke gingen, kwam op de laatste dag van het jaar een groepje opgeschoten en aangeschoten jongens tevoorschijn. Ze hadden een flinke lading vuurpijlen en klappers ingeslagen en installeerden zich daarmee – Joost mag weten waarom – onder de overkapping van onze bijkeuken.
Verbaasd over deze vrijpostige actie sommeerde ik het gezelschap vriendelijk om hun vuurwerk elders af te steken, en in ieder geval enkele meters afstand van mijn woning te bewaren.
Lees verder “Ede zal niet de eerste stad worden die vuurwerk aanpakt”