Hij volgt de Edese politiek op de voet en is de anonieme luis in de pels van het College van B&W – fervent twitteraar en Ede Dorp-columnist Mo uit Ede. Maar wie is deze geheimzinnige Mo die onze trouwe bestuurders met regelmaat tot irritatie en wanhoop drijft?
Na maandenlang onderzoek, analyse van Mo’s sociale netwerk en data op Twitter, en het nalopen van tips uit het Edese circuit kwam ik uiteindelijk achter de ware identiteit van Mo.
Mo was niet blij dat ik hem vond, maar nam het sportief op. Op voorwaarde dat ik geen foto’s zou maken stemde hij in met een exclusief eenmalig interview. We spraken elkaar in Stadscafé Oscar, pal tegenover het gemeentehuis.
Mo, eindelijk ontmoeten we elkaar eens in real life. Diverse keren heb ik je op Twitter een DM gestuurd met het verzoek om je te interviewen. Dat heb je telkens gedecideerd afgewezen.
“Ja. Ik had er zowaar over nagedacht maar wilde dit echt niet doen! Niets te winnen, alles te verliezen.”
Mijnheer Meijer
Zeg maar ‘je’, Mo. Het vouvoyeren mag je bewaren voor mijnheer Meijer die je altijd netjes met ‘u’ aanspreekt. Ik telde in je timeline maar liefst 35x de aanspreekvorm “mijnheer Meijer.”
“Ik hecht aan goede omgangsvormen.”
Dat siert je. Hoewel je wethouder Leon Meijer regelmatig ook “arrogantie van de macht” hebt verweten. Vorig jaar ging hij van Twitter omdat hij het medium niet leuk meer vond. In zijn afscheidstweets had hij het over “mensen met een bivakmuts of integraalhelm, onherkenbaar,” met wie je “geen normaal gesprek meer kunt voeren.” Dat kan alleen maar over jou gaan, Mo.
“Ik dacht het niet! Ik heb helemaal geen bivakmuts of integraalhelm. Heeft u gezien hoe vaak ik heb getweet: “Zet hem op, mijnheer Meijer!” of “Ik heb een stukkie geschreven, mijnheer Meijer. Voor u!”?”
Ongehoord en anoniem
Waar ben je zo bang voor als je zegt dat je ’niets te winnen, alles te verliezen’ hebt?
“Ik ben voor niets en niemand bang, maar ik vind dat u mij overschat. Mijn tweets en columns zijn die van een eenvoudige ongehoorde burger.”
Ik denk niet dat ik je overschat, het is ons college dat je overschat, of in ieder geval zoveel waarde toekent dat onze burgervader zelfs een boekje over je heeft geschreven. Volgens mij heb je niets te verliezen, maar alles te winnen. Wat je onder pseudoniem zegt kun je toch ook gewoon onder je eigen naam zeggen?
“Echt niet.”
Krijg je er dan gelazer mee op je werk?
“Vast. Ze zullen er alles aan doen om mij weg te krijgen.”
Vanaf het moment dat je op Twitter begon in 2014 werd er al hevig gespeculeerd over wie je bent. Met name Edese politici stoorden zich eraan dat je de gemeenteraadsvergaderingen op de voet volgde en daar gezouten commentaar op leverde, maar je verschuilde je achter een anoniem account. Voormalig wethouder Johan Weijland noemde je “suggestief” en “onverantwoordelijk anoniem”.
“Mwah. Ambtenaren van de Gemeente Ede en de politie bellen burgers ook vanaf een anoniem nummer op. In het kader van het diversiteitsbeleid mogen kandidaten bij de gemeente anoniem solliciteren. Stembiljetten zijn anoniem. Mensen lezen de gemeentepagina’s in de krant ook anoniem. Dus waar gaat dit over?”
Je roept regelmatig dingen, ook in je columns op Ede Dorp, die matig of niet onderbouwd zijn. Het is rijp en groen door elkaar. De ene week briljant en humorvol, de andere week veel te makkelijk, alsof je het tussen twee wasbeurten door even snel in elkaar flanst.
“Bedankt voor het compliment.”
Burgemeester Verhulst
Het lijkt je niet te deren wat mensen over je denken. Wat vond je ervan dat burgemeester René Verhulst je de hoofdrol gaf in zijn boekje Stakende Stemmen, een fictieve persiflage op Ede Dorp?
“Ik zou me vereerd hebben gevoeld als het niet zo slecht was geschreven.”
In het fictieve Ede City vergelijkt Mo burgemeester Verhulst met Poetin. Herken je dat?
“Nee hoor! Ik ben juist trots op René Verhulst. Heeft u hem bij Op1 gezien over de Oekraïnse mensen in Harskamp? En bij DitisM? Wat kun je dan ineens dankbaar zijn voor een burgemeester.”
Maar je schreef in een column op Ede Dorp wel iets over ‘experimenteren met mensen’. Verhulst meende dat je hem vergeleek met een kampcommandant uit de Tweede Wereldoorlog en fulmineerde daarover in een column in Ede Stad. In de wandelgangen van het gemeentehuis hoor ik zelfs dat hij je voor de rechter wil slepen als hij weet wie je bent.
“Hij doet maar. We hebben in Nederland vrijheid van meningsuiting. De burgemeester sloot op eigen houtje de brandweerkazerne bij de Stadspoort. Dan experimenteer je met de levens van de bewoners van Ede-Zuid. Ik heb de oorlog niet genoemd hoor, dat heeft hij er zelf bij bedacht. Misschien kan hij wat minder oorlogsboekjes lezen.”
Niet goedgelovig
Uit je tweets krijg ik de indruk dat je een gelovig mens bent. Klopt dat? Je houdt er bijvoorbeeld niet van als mensen denigrerend over de Biblebelt praten.
“Ik ben wel gelovig, maar niet goedgelovig! Ik geloof in ieder geval niet in de afdeling communicatie van de Gemeente Ede of het World Food Center, ha ha.”
Waarom heb je de naam Mo gekozen? Ben je moslim?
“Mo zijn de eerste letters van mondig. Of van moeflonsubsidie, wat u wilt.”
Ah, op die manier. Je profielafbeelding op Twitter is de Bataafse vlag uit de tijd van de patriotten, een tegenmachtbeweging. Welke betekenis heeft dat voor jou?
“Geen enkele. Ik gebruikte eerst het logo van de Gemeente Ede, maar wilde gedoe met de communicatie-afdeling voorkomen. Dus heb ik gegoogeld op iets wat er op leek.”
Door die wissel heb je nu wel de Bijbel ingeruild voor de fasces… Daar zal Forum voor Democratie vast blij mee zijn.
“Het FvD in Ede… Ik had die zetel liever voor DKE behouden!”
Het orakel van Ede
Je staat op Twitter bekend als politiek orakel van Ede. In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen kwam je elke twee weken met een peiling. Een n=1 peiling, dus puur gebaseerd op je eigen onderbuikgevoel en natte vinger. Maar je zat er wel 10 zetels naast. Hoe reflecteer je daarop?
“Ik hanteer de Edese methode: 29 goed! Maar eerlijk is eerlijk: de VVD had ik totaal niet zien aankomen.”
In je bio staat maar één woord: ’Stemfee’. Een knipoog naar ‘stemvee’, maar ook een vrouwelijke sprookjesfiguur. Ben je een man, vrouw of non-binair? Ede is nu een inclusieve regenbooggemeente, dus je mag uit de kast komen.
“Dat kunt u toch zien?”
Zo op het oog een man, maar een mens twijfelt wel eens in deze genderfluïde tijden. Er gaan hardnekkige geruchten dat je een ambtenaar bij de Gemeente Ede zou zijn, omdat je politiek zo goed bent ingevoerd.
“Ik geef u één hint: ik zie onze burgemeester bijna elke dag.”
Hmm… Je hebt zijn foto in een lijstje boven je toilet hangen?
“Nee, in het echt!”
OK. Spannend. Verhulst suggereerde in zijn boekje dat als je identiteit bekend zou worden, de gemeente dan in rep en roer zou zijn.
“Daar kon hij wel eens gelijk in hebben.”
Volgens Verhulst ben je extreem paranoïde. Alles wat er in Ede misgaat zou de schuld van de gemeente zijn.
“Vindt u het gek dat ik paranoïde word? Een rustig anoniem leven leiden is er niet meer bij. Er gaat in ons dorp veel mis. Bij falend beleid, zoals in Veldhuizen of als de World Food Experience failliet gaat, moet er gekort worden op de vergoedingen voor het college en de raad. Dat zal ze leren!”
De mens achter de columnist
Ik begrijp dat je anoniem wilt blijven, maar lezers willen wel iets meer over je weten. Ben je getrouwd? Heb je kinderen?
“Ja, vrouw en kind. Eén Mo junior, die is de deur al uit.”
Dan ben je dus waarschijnlijk geen SGP’er. 😉 Op welke partij heb je gestemd?
“Dat zeg ik niet!”
Wat zijn je hobbies, behalve wolven naar de Hoge Veluwe brengen?
“Hobbies zijn voor wethouders.”
Ga je naar een kerk?
“Alleen als ze aangelicht worden zoals de Oude Kerk in het centrum. Ik ga op zondag meestal naar de bouwmarkt.”
Je favoriete eten?
“Frikandel en oliebollen.”
Eet je wel gezond, Mo?
“Het is toch food? Die zul je niet zien in de Experience, maar mensen willen wel weten hoe die worden gemaakt!”
Je bent nogal fel tegen de komst van het WFC.
“Ja, logisch! Waar daar in wordt gepompt is het bedrag dat we tekort komen op het sociaal domein!”
De ontmaskering
Zijn er al eerdere pogingen gedaan om jou te ontmaskeren?
“Jahaa, heel wat hoor. Maar allemaal mislukt. Toen de meningen van Ede Dorp ook in Ede Stad kwamen was Verhulst daar zo pissig over dat hij de hoofdredacteur van de krant opbelde om te hengelen wie ik was. Maar bij Ede Dorp weten ze het ook niet, ik mail mijn bijdragen vanaf een anoniem mailadres.”
Toch heb je je sporen niet goed genoeg gewist. Het was niet makkelijk om je te vinden, maar met wat creativiteit en logisch denken is het toch gelukt. Ik denk dat ze het vanuit het gemeentehuis ook hadden kunnen doen.
“Of de AIVD. Die was bij Ede Dorp aan de deur na dat boekje van Verhulst. Twee mannen in een regenjas.”
Hmm…
“Ik zweer het u! Gelukkig niet bij mij, stel je voor.”
Mo, wordt het niet tijd om je masker af te zetten? Je hebt acht jaar lang kunnen genieten van je anonimiteit. Ik heb je nu gevonden en we zitten in een café tegenover het gemeentehuis genoeglijk en ook ietwat ongemakkelijk te praten. Ben je bereid je ware identiteit te onthullen?
“Liever niet.”
Ik ga je niet dwingen, hoor. Ik respecteer je eigen keuze.
“Dan blijf ik anoniem. Dit gesprek heeft nooit plaatsgevonden!”
Jawel. Dit interview heeft wel plaatsgevonden en wordt dus gepubliceerd, wat dacht je.
“Dan ontken ik alles op Twitter!”
Dat mag. Heb je nog een laatste wens voor Ede, Mo?
“Ik hoop dat er beter naar de wensen van de burgers wordt geluisterd!”
Disclaimer: Dit interview met Mo is fictief en heeft nooit plaatsgevonden. Mo is er op gebrand zijn identiteit geheim te houden en wees mijn herhaalde verzoeken tot een interview af. De aan Mo toegeschreven antwoorden zijn gebaseerd op een analyse van zijn tweets van de afgelopen twee jaar.
Ede Citymarketing 